FF DE MENUKAART BEKIJKEN…. 

Hoog bezoek op Te Werve: Reynaart de Vos is langs geweest. Prachtig dier. Gesignaleerd op de witte brug door één van de vrijwilligers. Uitgenodigd was ie niet, maar wat ons betreft is dit sierlijke dier altijd welkom.

De vraag wat de vos kwam doen is niet moeilijk te beantwoorden: even kijken op de menukaart om te zien wat er bij ons te halen valt!

We hebben vaker vossen gehad, zelfs wel eens een nest met jongen. Een hele enkele keer zien we sporen van een vos. Verbazingwekkend is dat niet. Vossen vind je in bijna heel Nederland. Oók in woonwijken; het is zelfs niet uitgesloten dat ie ’s nachts door uw straat loopt. In Londen is het dier een vaak geziene bewoner, net als in Brussel. Ook Den Haag staat op zijn lijstje van interessante steden. Dus waarom Rijswijk niet met z’n vele groen en buitenplaatsen.

Reynaart kan zich heel goed aanpassen aan de omstandigheden. 

En… op Te Werve is genoeg te vinden voor een likkebaardende vos: volop muizen, een egeltje, kevertje hier en daar, met bessen en bramen als toetje. Een enkel ganzenei of ganzenkuiken als driesterrengerecht. Jammer dat ie niet van mollen houdt, daar zouden we er wel wat minder van willen hebben. Oh ja zeker, kippen en hanen zijn voor een vos niet te versmaden. Dat verklaart hoogstwaarschijnlijk de plotselinge verdwijning van een prachtige haan en enkele kipjes van ons terrein zo’n twee jaar geleden.

Maar ja, een vos moet ook heel wat eten om op de been te blijven: een pond per dag! Terwijl ie zelf ergens tussen de vijf en de tien kilo weegt. Zie dat maar eens bijeen te rapen.

Is er een kans om de vos tegen te komen als je aan het wandelen bent? Nou, die kans is heel erg klein. Als je tegen de schemering nog op het terrein bent, of héél erg vroeg in de ochtend al rondloopt is die kans iets groter. Maar het blijft een lot in de Staatsloterij.

De vos jaagt het liefste overdag, in een gebied waar ie niet gestoord wordt. Maar kom daar in Rijswijk maar eens om. Aan de andere kant: de vos is inventief, past zich makkelijk aan, eet van alles en verstopt zich heel gemakkelijk onder een struik of in een bosje. En, misschien nog wel belangrijker: hij kan heel erg hard rennen. Normaliter sukkelt ie rond op een drafje met gemiddeld tien kilometer per uur (sneller dan een wandelaar, trager dan een fietser). Maar als het moet overschrijdt ie met gemak de snelheidsgrens van 50 kilometer per uur!

En…. hij is altijd schichtig. Bang voor de mens. Als hij of zij u ziet, gaat ie er meteen vandoor. Dat ligt niet aan u, maar aan het karakter van de vos. Kortom, geen enkele reden voor ongerustheid of angst.

En die hondsdolheid? Dat was heel vroeger wel eens een probleem. Het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, www.rivm.nl) meldt nu dat er wereldwijd elk jaar zo'n 50.000 mensen aan de ziekte overlijden. Maar in Nederland komt de ziekte zelden voor: “De afgelopen 40 jaar zijn er in Nederland 5 mensen overleden door hondsdolheid. Al deze patiënten raakten besmet in het buitenland”. En je kunt alleen besmet worden doordat je wordt gebeten of gekrabd. Of als een vos je likt. Niet door hun bloed, urine of ontlasting. Nou, zeg nou zelf. Daar begin je toch niet aan?

Nee, wie een vos wil zien of over een vos wil lezen kan het beste een sprookjesboek pakken. Die zijn er méér dan genoeg!  Want de vulpes vulpes fascineert ons mensen al eeuwenlang mateloos. Al sinds de Oudheid speelt ie een hoofdrol in de verhalen: slim, vrolijk, snel en met een heel knap koppie.

Mvl23072023