POLITIEK THEATER OP TE WERVE: DOOI IN DE KOUDE OORLOG

Te Werve is een bijzondere plek, dat mag zonder voorbehoud worden gezegd.

Want waar wordt zó vaak het Ja-woord uitgesproken en elkaar de liefde verklaard?

Waar vind je zó’n koele groene oase in een zwaar verstedelijkt gebied? Maar in het ruim 750-jarig bestaan van Te Werve is er ook op politiek gebied het één en ander gebeurd dat invloed heeft gehad op loop van de geschiedenis.

In 1945 was de Tweede Wereldoorlog tot een einde gekomen. Maar daarmee was de rust zeker nog niet weergekeerd. Van een hete oorlog ging de wereld zonder onderbreking over in de Koude Oorlog. Waar partijen eerst gezamenlijk optrokken ontstond een stevige scheuring tussen Amerika en Rusland; een strijd die de wereld verdeelde in twee kampen.

Die strijd – dit keer gelukkig zonder direct gebruik van wapens – verhevigde elk jaar en kreeg vorm in een enorme wapenwedloop en opgewonden bedreigingen over en weer.

Gelukkig kwam ook het gezonde verstand af en toe bovendrijven. En zo kon het gebeuren dat de heer Kitaer, de Cultureel Attaché van Rusland, in 1955 een uitnodiging verstuurde aan de collega-diplomaten van de Amerikaanse Ambassade in Den Haag om eens een partijtje volleybal met elkaar te spelen. En waar kon dat beter dan op …….. Te Werve. Daar immers waren tal van prachtige sportvelden in een kalmerende omgeving. 

Op vrijdagmiddag 19 augustus 1955 vond het sportieve treffen plaats. Een uitzonderlijk gebeuren natuurlijk: mensen die elkaar dagelijks bespioneerden stonden elkaar nu aan te kijken op het volleybalveld om na afloop samen een potje bier te drinken. De Russen in korte broek, de Amerikanen - op een enkeling na - in lange broek, zó vanachter het stalen bureau weggeplukt lijkt het wel. Sportief geknokt werd er wel. De Russen wonnen met 2-1. Maar ja, de uitslag is hier niet interessant. Hier werd een toenaderingspoging gedaan tussen twee grootmachten. Een poging om de spanningen in de wereld te verminderen. Dezelfde dag hadden de Russen ook nog eens acht Nederlanders uit krijgsgevangenschap ontslagen.

Natuurlijk was de belangstelling van de pers overweldigend. Flitsen van de wedstrijd werden in het televisiejournaal getoond. Dagblad De Tijd schreef erover, het Algemeen Dagblad, Het Vrije Volk, Het Binnenhof, de Leeuwarder Courant, de Maasbode, de Arnhemsche Courant, het Algemeen Handelsblad, Het Vaderland, de Heerenveensche Koerier, het Nieuwsblad van het Zuiden, het Nieuwsblad van het Noorden, de Provinciale Drentsche en Asser Courant, de Nieuwe Tilburgsche Courant, zelfs het Nieuwsblad voor Sumatra! (Waar zijn al die kranten gebleven?)

De Telegraaf noteerde dat Te Werve op 19 augustus: “het land van de glimlach” was. De Volkskrant berichtte op 20 augustus vanuit het publiek dat hier: “ruim twee en een halve eeuw na de beslechting van de Negenjarige Oorlog tussen Nederland, Frankrijk, Spanje en Engeland gesproken mocht worden van een tweede ‘Vrede van Rijswijk’”. Het Parool noemde de gebeurtenis een “Verbroederingsfeest waarmee de Russen op het ogenblik de volken in de Westelijke landen trachten het hoofd op hol te brengen”. Ook De Telegraaf had een regeltje waaruit een duidelijk standpunt bleek: “Tussen de elegant geklede Amerikaansen zag ik slechts een enkele, degelijk geklede Russin”. Tja, het is maar waar je naar zoekt.

Een mooie wedstrijd, aan een tafeltje in het gras besloten met een borreltje waarbij de leiders van beide delegaties samen nog even wat dieper in het glas konden kijken.    

    

Mvl19062021. Fotograaf onbekend.