WEER OPGEDOKEN: DE BIJ EN DE MAMMOET

Elk voorjaar laat een explosie van planten zien op Te Werve. Krijg je in de winter de indruk dat er nooit meer iets gaat groeien op de kale vlakte, een paar weken later spuit het groen de grond uit.

Het begon met een tapijt van sneeuwklokjes en krokussen. Vooral de klokjes bleven lang staan; dat komt doordat er verschillende soorten staan die niet allemaal tegelijk ontluiken. Snel opgevolgd door duizenden gele narcissen. Vervolgens werd er een kamerbreed tapijt uitgerold van daslook, méér dan we de afgelopen jaren hebben gezien. Wat een heerlijke lichte geur in grote delen van het park.

Jammer dat fluitenkruid niet kan fluiten: het geluid zou in heel Rijswijk te horen zijn geweest. Als dat nog eens zou kunnen! Inmiddels is het tijd voor andere soorten. Minder algemeen, maar heel bijzonder. We nemen er twee onder de loep: een kleine en een hele grote.

De opkomst van de bijenorchis was een aangename verrassing. Op het landgoed staan nogal wat orchideeën, maar de bijenorchis was al sinds 2014 niet meer gezien. En dit jaar was ie ineens terug: zeker 15 exemplaren. We zeggen niet waar ie staat; de praktijk leert dat er veel mensen zijn die van uitzonderlijke planten houden en ze graag een ereplaats gunnen in hun eigen tuin. Maar mooi is ie zeker; onze getalenteerde fotograaf Rob Mostert weet dat als geen ander op beeld te zetten. Dan ziet u ook meteen dat de plant een passende naam heeft.

 

Het kleine formaat van de bijenorchis wordt royaal gecompenseerd door de andere soort die we hier aan bod laten komen: mammoetblad. Die naam is niet misplaatst: z’n enorme bladeren halen met gemak de twee meter. En met een omtrek van 3-4 meter zijn de planten niet te missen. Ze staan aan beide zijden van de serpentinegracht; dat moet ook wel, want aan een gietertje per dag hebben ze bepaald niet voldoende. Bij het geleidelijk uitvouwen van de bladeren hebben we een zucht van verlichting geslaakt. De plant is niet winterhard – hebben we nog winters? – en dus worden elk jaar voor intrede van de winter de enorme bladen gebruikt om de plant af te dekken. We schetste onze verbazing en wanhoop na de laatste maaibeurt van het seizoen: de nieuwe medewerker van een hoveniersbedrijf was er strak overheen gereden. Was onze mammoet uitgestorven? Pfff, gelukkig niet!

  

Foto’s Rob Mostert

MvL 7-6-2020