donderdag 21 maart 2019


Vrijwilligers..... een heel apart soort mensen

Te Werve is al zeker twee eeuwen een "buiten": een aangename plek om te wonen. Het hele jaar of een deel ervan. Wat het nooit was: een terrein waaraan goed te verdienen viel. Vroegere eigenaren hadden dan ook inkomsten uit werkzaamheden elders. Ze waren betrokken bij het landsbestuur in het nabijgelegen Den Haag. Of ze kochten land bij om te verpachten. Begin twintigste eeuw verdiende eigenaar Abel Labouchere zijn geld als directeur van een fabriek voor Delfts Blauw. Om extra inkomsten te verkrijgen kocht hij landerijen aan om te verpachten en verkocht hij grote partijen zand. Zo is de Put ontstaan. Bij de Shell kwam het geld voor Te Werve natuurlijk uit de olie.

Tijden veranderen
In de huidige situatie zijn de gebouwen te exploiteren door ze te verhuren voor conferenties, huwelijksfeesten en dergelijke. Dan nog blijft 25 hectare groen als grote kostenpost over. Dát gat wordt opgevuld door de vrijwilligers en door het Rijk. Voor rijksmonumenten (Te Werve kent er niet minder dan tien) is regelmatig subsidie beschikbaar. Geld dat wordt gebruikt voor restauratie van bijvoorbeeld de Poortbrug, de Oranjerie en groot onderhoud van het terrein. Al het andere gebeurt door vrijwilligers. En dat "andere" is niet gering: toenmalig eigenaar baron Van Pallandt had niet minder dan 12 man in vaste dienst, alleen al voor het park en de tuinen!
Onze coördinator Kees Kort leidt een team van tientallen vrijwilligers: mensen uit de omgeving die de natuur en het cultuurhistorisch landschap koesteren en deze unieke prachtige groene oase midden in het stedelijk gebied in stand én in ere houden. Sommigen werken een dagdeel per maand, anderen twee dagdelen per week. En alles wat daar tussen zit. Er zijn er die specifieke klussen uitvoeren, zoals het grote zaagwerk van woudreuzen of juist het fijne handwerk in de bostuin. Anderen kun je nu eens hier en morgen weer dáár op het terrein vinden. De één is onlangs de dertig gepasseerd, de ander is nét even een halve eeuw ouder. Er loopt een goudsmid rond, maar ook een gepromoveerd geoloog die alles weet van olieboringen aan de andere kant van de wereld. De wiskundige werkt met de man die tientallen jaren lang als directeur in zijn fabriek de mooiste houten deuren en ramen maakte. De ervaren ijzervlechter staat naast de HTM-er. Kortom: kwaliteit genoeg voor een hele wereldregering, maar nu even druk bezig met ons eigen Te Werve.

Zonder koffie geen begin
Elke dag begint met een kop koffie of thee en afspraken over het werk. Na afloop van het zagen en schoffelen nemen we de resultaten door. Als we tijd over hebben bedenken we nog oplossingen voor de problemen in de economie, op de huizenmarkt, in het onderwijs, met het klimaat, de inflatie, de internationale handel en wat ons nog meer te binnen schiet. Kortom: nog nooit is een vrijwilliger naar huis gegaan zonder brede glimlach op zijn gezicht.....



MvL 10-3-2019


Geen opmerkingen:

Een reactie posten