zondag 27 april 2014

De luidklokken van het landgoed Te Werve


Op het landgoed Te Werve hangen al sinds mensenheugenis enkele luidklokken, waarvan  niet altijd duidelijk was waarvoor deze klokken gediend hebben. 

Er hangt een grote luidklok  aan de zuid-westzijde, de keukenzijde van huis Te Werve. Niet ver daar vandaan, aan dezelfde zijde, hangt ook nog een kleiner klokje.
Op het voormalige koetshuis staat op de nok van het dak eveneens een luidklok, hoewel kleiner dan de eerstgenoemde klok. Waarvoor hebben deze klokken gediend en waarom waren er drie klokken?

Lezend in het boek "Dwars door Drenthe," geschreven door J.D. Minderhout, kwam ons een passage onder ogen die de aandacht trok, omdat deze informatie gaf over het doel van luidklokken. Voor alle duidelijkheid geven we hier de betreffende passage uit het genoemde boek weer:

"Nadat we bij Een de doorgaande weg naar Norg zijn opgegaan, slaan we de eerste weg rechts af naar Westervelde, het dorp van de familie Tonckens. Maar liefst vijf burgemeesters van die naam hebben over de gemeente Norg de scepter gezwaaid, terwijl ze in Westervelde woonden.
‘De Tonckens' behoorden tot die oude regentenfamilies, die gedurende honderden jaren een belangrijke rol in het Drentse bestuurlijke leven speelden. Ook in de rechterlijke macht bekleedden zij vaak belangrijke functies in Assen en Hoogeveen, waarbij de merkwaardige wijze van leven van sommigen van hen daar veel opzien baarde.
In Westervelde bewoonden ‘de Tonckens' twee opvallende behuizingen. Een hoog, wit, statig, rechthoekig herenhuis, vastgebouwd aan een boerderij diende in het begin van de twintigste eeuw burgemeester E.J.Tonckens tot woning.
Aan de rechterzijde van het huis hangt nog de "bengelklok", die diende om het personeel aan werk- en rusttijden te herinneren.
Het andere huis is veel ouder en werd waarschijnlijk al sinds de Middeleeuwen bewoond. De lange oprijlaan, het door grachten omgeven terrein en het statige voorkomen, doen veronderstellen dat we hier met een havezathe te doen hebben. De schijn bedriegt, nimmer hebben de bewoners van het Huis te Westervelde riddermatige rechten bezeten.
Ook hier hangt een bengelklokje onder een houten koepeltje, aangebracht tegen het schuin oplopende dak. Het hangt er al sinds 1789 en om het bezit ervan werd in 1790 nog een rechtszaak gevoerd door de gebroeders Wyncko en Joachinus Lunsingh Tonckens. De heren werden ervan beschuldigd het klokje wederrechtelijk van het huis Dickninge in De Wijk verwijderd te hebben, maar ze hadden kennelijk al zoveel advocatenbloed in hun aderen, dat ze de zaak wonnen. Het klokje mocht blijven hangen en... het hangt er nog.”

Wat betreft de klokken op het landgoed Te Werve, wist de heer C.J. Kort, die meer dan veertig jaar als hovenier op het landgoed gewerkt heeft, zich te herinneren dat ook de klok op het voormalige koetshuis werd gebruikt om het personeel dat buiten op het landgoed werkte te waarschuwen dat het etenstijd was. In de oude tijd was het hoge uitzondering dat een werkman een horloge op zak had. Het had dezelfde betekenis als het “pot te vuur” luiden van de torenklok van de dorpskerk.  Werd tegen het middaguur “pot te vuur”geluid, dan wisten de mannen die op de velden rond het dorp werkten dat het tijd was om huiswaarts te gaan voor het middagmaal. De vrouwen werden tevens gewaarschuwd dat het tijd was om de pot op het vuur of het petroleumstel te zetten. Het gebruik is lange tijd, ook toen de noodzaak daarvoor allang niet meer bestond, volgehouden.

De grote luidklok aan de zijkant van Huis Te Werve werd gebruikt om de landheer te waarschuwen als hij gezocht werd en ergens op het landgoed vertoefde.
Kijkend vanuit een bovenraampje van het damestoilet op de 1e verdieping van het clubhuis hadden we gezien dat de grote luidklok van een opschrift was voorzien. Daar de klok gedeeltelijk boven het restant van de oude slotgracht hing, was het moeilijk dit opschrift van nabij te bekijken. Ook een verrekijker bracht geen uitkomst.
De glazenwasser heeft ons geholpen. Hij zette zijn lange ladder in de vijver en klom naar boven. Er dient gezegd te worden dat de glazenwasser wel vaker te water gaat om de ramen van het gedeelte van het huis boven de gracht schoon te maken. De klok was voorzien van de tekst “SOLI DEO GLORIA, AO 1729”. Volgens onze informatie betekent dit “Eere aan God, 1729”. De klok was versierd met een aantal symbolen, bazuinblazende engelen, druiven en granaatappels.
De bazuinblazende engelen symboliseren de aankondiging van het wereldgericht. De wijndruiven symboliseren de wijn, bloed van Christus. De granaatappels symboliseren opstanding en eeuwig leven. Dit alles duidt op een sterk religieuze inslag van de kasteelbewoners, die over een eigen huiskapel konden beschikken.

De grote luidklok van Te Werve

De grote klok werd enige tijd later op ons verzoek tijdelijk van de muur verwijderd, zodat deze goed bestudeerd kon worden. Aan de slijtage van de klepel was duidelijk te zien dat de klok in de ruim 250 jaar van haar klokkenleven veel van zich heeft laten horen. De grote klok is ook zichtbaar op de aquarel van Daniel Gevers van Huis te Werve. Op deze aquarel van 1824 wordt het huis afgebeeld vanaf de vijverzijde. Het jaartal 1729, dat op de klok voorkomt is geen onbekend jaartal. Er bestaat namelijk een gravure van Abraham de Haan, gemaakt naar een tekening van H. Spilman. Deze gravure heeft als onderschrift ”Het Huis Te Werve by Ryswyk,1729”. We hebben in andere publicaties gelezen, dat er omstreeks die tijd een verbouwing van Huis Te Werve heeft plaatsgevonden. Dit betrof geen ingrijpende uitwendige verandering, wel ondermeer een wijziging van de toren, de vensters werden omringd met een metselmozaiek en er kwamen sierstenen op de hoeken van het gebouw, etc. Er zou mogelijkerwijze verband kunnen bestaan tussen deze “opknapbeurt” van het huis en het plaatsen van de klok.

Blijft nog over het kleine klokje, dat vrij dicht bij de laatstgenoemde klok hangt. Het lijkt niet onlogisch om te veronderstellen dat dit klokje diende om het personeel van Huis Te Werve te waarschuwen als men hen nodig had. Verwarring over de klokken kon niet ontstaan, want elke klok heeft zijn eigen klank.

Bart Tent

Geen opmerkingen:

Een reactie posten