VLEERMUIZEN OP TE WERVE

Zo tegen de schemering verlaten de bezoekers – moe van al het moois - landgoed Te Werve. De merel fluit een afscheidslied. Het groen kleurt steeds donkerder. Langzaam maar zeker wordt het stiller, in de verte nog de roep van de uil. Dan wordt het helemaal stil. Niets of niemand meer op het landgoed. De rust is perfect…..

Ja, dat dacht u! Maar dat is een grote vergissing. Een grote groep bewoners staat juist op om aan de slag te gaan: onze vleermuizen! Overdag zelden te zien, vanaf de schemering soms als een schicht voorbij scherend. Wie met een bat detector zou luisteren hoort een kakofonie van ultrasone geluiden! Het park leeft, óók ’s nachts.

Gelukkig hebben we Rudy van der Kuil, één van onze vrijwilligers; een gekend en erkend deskundige, autoriteit op het gebied van vleermuizen. Zelf is ie erg bescheiden over z’n kennis, maar hij weet er echt zóveel van. Tijd voor een vraaggesprek.

 

Foto: Marcus Bouma, watervleermuis in winterslaap

Waar zitten die vleermuizen en welke? Er zijn immers twee soorten vleermuizen: dieren die van hout houden, die zitten in bomen. En de dieren die liever staan, die vaak in huizen zitten. “Op Te Werve komen van de boombewoners zeker drie soorten voor: de grootoorvleermuis, de rosse vleermuis en de watervleermuis. Verder komen er heel veel vleermuizen van buiten Te Werve ingevlogen om er te foerageren. Je moet dan denken aan soorten als de gewone dwergvleermuis, de ruige dwergvleermuis en de laatvlieger. Ze kruipen in boomholtes of spleten in bomen. Dat kan zijn in holen die spechten hebben gemaakt, of bijvoorbeeld achter loszittend schors van een boom, of in andere holtes of spleten”. Tegen de avond vliegen ze uit om voedsel te zoeken. ”Wie met een bat detector luistert hoort dat er dan van alles gaande is; soms is het ontzettend druk in de nacht”.

Van de schoolboeken weten we dat ze insecten eten. “Ja, dat klopt. Maar deze drie soorten zijn wel gespecialiseerd, hebben als soort hun eigen gebiedjes. De grootoorvleermuis pikt de insecten op van de bladeren, vliegt ook gemakkelijk tussen het gebladerte door. De grootoor kan zelfs ‘bidden’: stil blijven hangen in de lucht om het goeie moment te kiezen”.

De watervleermuis vist op het Meer? ”Inderdaad, deze soort vliegt laag over het water en pakt het insect op van het wateroppervlak”.

Blijft er dan nog een plekje over voor de rosse vleermuis? “Geen zorgen, die kijkt verder dan zijn rosse neus lang is; hij kan langdurig vliegen. Ziet er geen probleem in even op en naar bijvoorbeeld Gouda te gaan voor zijn avondmaaltijd”.

Onder de indruk van die kennis vraag ik of we deze nachtdieren ook overdag kunnen zien of tegenkomen. Nou neen, we kunnen hoogstens op een warme dag de rosse vleermuis zien die een enkele keer bij daglicht al de lucht in gaat. “Misschien om even te drinken”.

Als de nacht eindigt gaan ze terug naar hun slaapplaatsen, hoog in de bomen. “De vrouwtjes vormen daar in dit jaargetijde groepen, ze zijn zwanger en blijven na de geboortes nog een tijdje hun jongen verzorgen”.

Ik had nog willen vragen of ze bijten en droomde ervan dat Rudy dan zou zeggen: “Jazeker, maar donateurs laten ze altijd met rust”. Maar ik durfde niet….

Wat een mooi verhaal. Overdag op het droge de vogels, in het water de vele vissen. In de lucht altijd de talloze vleermuizen. Ons mooie landgoed, waar dag en nacht het leven uitbundig wordt gevierd!   

MvL01042023