ZWAMMEN
Wat is het toch mooi in deze tijd van het jaar. Het lijkt
wel of er een explosie van paddenstoelen heeft plaatsgevonden, ook op Te Werve.
Vaders en moeders komen met hun kinderen kijken naar de - rood met witte
stippen - vliegenzwam van kabouter Spillebeen. De paddenstoelen zijn te zien
vanaf het fietspad en spontaan komen mensen vragen of ze even dichterbij mogen
kijken.
vliegenzwam
De vliegenzwam is een heel bekende soort maar er staan nog zoveel meer prachtige soorten op Te Werve met heel bijzondere namen. Namen die nieuwsgierigheid opwekken, zoals grauwgroene hertenzwam, spekzwoerdzwam, tonderzwam, plooivoetstuifzwam, sombere honingzwam en de zeer zeldzame korstkogelzwam. Geschubde inktzwam, porseleinzwam, zwavelkopje, biefstukzwam en ijsvingertjes die voorkomen van de noordpool tot in de tropen. Die laatste worden vaak gevonden, na korte vochtige periodes, op dood hout van loofbomen. En dan ben ik nog lang niet volledig. De lijst is onuitputtelijk.
Er zitten eetbare soorten tussen maar ook soorten die heel
erg giftig zijn. Ik zou me er niet aan wagen!
Een zwam die opvalt is de platte tonderzwam. Het is een
houtige zwam die niet eetbaar is. De tonderzwam is een schimmel, een parasiet
die groeit op verzwakte bomen totdat deze afsterven. De zwam kan een intensieve
witrot veroorzaken. Als een boom eenmaal is aangetast door deze parasiet dan is
deze ten dode opgeschreven. Het proces verloopt traag en kan vele jaren duren.
Als de boom eenmaal is geveld gaat de
tonderzwam door als saprofyt, wat wil zeggen dat hij verder leeft op dood hout.
De platte tonderzwam heeft een waaiervormige hoed van 10 tot
wel 40 cm groot, is roestbruin van kleur en heeft een witte rand. De zwam is
van belang voor de voortplanting van veel insectensoorten. Sommige kevers en
bijvoorbeeld de sluipwesp leggen er hun larven in. De larven doen zich te goed
aan het vruchtvlees.
De tonderzwam heeft zijn naam te danken aan het feit dat
vroeger de zwam werd gebruikt voor het maken van tondel, een licht ontvlambaar
poeder. Dit poeder stopte men in een tondeldoos, een smal metalen busje. Met
een stuk ijzer en een vuursteen werd een vonk gemaakt en het poeder ontvlamde.
De vlam werd weer gedoofd door gauw de deksel weer op het busje te doen. Men
schoof daarna de bodem van de tondeldoos omhoog zodat het poeder weer tot aan
de rand kwam. Aan het einde van de 16e eeuw werd deze tondeldoos
gebruikt als aansteker. Pijproken was populair in die tijd.
Verder wordt mijn nieuwsgierigheid gewekt door de
biefstukzwam. Deze zwam lijkt werkelijk op een rauwe biefstuk. Op de grote
tamme kastanje achter het landhuis zit een prachtig exemplaar. Inmiddels is
deze al een beetje aan het verschrompelen, maar wat was ie mooi. Deze zwam is
een echte herfstpaddenstoel en komt vaak voor op levende eiken en is sporadisch
te vinden op tamme kastanjes. De biefstukzwam is waaiervormig en heeft een smal
aanhechtingspunt. De hoed is rood van kleur en het vruchtlichaam is
vleeskleurig, Het eetbare vlees is tot 5 cm dik en sappig, Er komt rood
gekleurd vloeistof uit. De smaak is zuur en iets bitter. Niet iedereen is
enthousiast over de smaak.
Biefstukzwam
Tot slot, giftige paddenstoelen zijn soms nauwelijks te onderscheiden van niet-giftige. Pluk geen paddenstoelen!
bron: obsidentify en wikipedia
IG 28-10-2024
Geen opmerkingen:
Een reactie posten