 |
| Bijenorchis |
In heel Nederland is de bijenorchis (Ophrys apifera) een zeldzame verschijning. Het is dus geen wonder dat men hem ter bescherming op de rode lijst van bedreigde plantensoorten heeft geplaatst. De bijenorchis is een middelhoge plant, bloeit van juni tot eind juli en vertoont dan prachtige bloemen, die in kleur variëren van rozerood, via bleekroze tot wit, met groene nerven
Ze groeit graag op grazige, enigszins vochtige,
kalkhoudende grond in kalkgraslanden en bermen, aan slootkanten en op
opgespoten terreinen.
Gelukkig komt de plant de laatste
jaren steeds meer voor. Ook wordt de bijenorchis steeds noordelijker gevonden
en er wordt aangenomen dat dit komt door de steeds zachtere winters, want de
plant kan niet tegen vorst.
De meeste Nederlandse orchideeën
lijken op het eerste gezicht niet op de exotische soorten uit de tropen.
Bijenorchis geeft die associatie wel, dankzij de bijzondere vorm, kleuren en
beharing.
Als je de lip van een bijenorchis goed
bekijkt begrijp je waar de naam vandaan komt. Andere soorten van de
orchideeënfamilie hebben insecten nodig voor de bestuiving, maar de bijenorchis
niet. Alleen in het Middellandse Zeegebied wordt het stuifmeel door bijen
verspreid. De bloemen geven de geur van een vrouwtjesbij af om mannetjes te
lokken. Zelfs op plaatsen waar de planten elkaar bestuiven komen er nog
mannelijke bijen op af, omdat de bloemen zo op hun vrouwtjes lijken. Terwijl
het mannetje probeert te paren met het ‘nep’ vrouwtje komt stuifmeel op hun
lichaam terecht, dat ze dan op een andere bloem weer kwijtraken.
Ondanks het feit dat de bijenorchis
prima in staat is zichzelf te bestuiven, zijn de bijen niet geheel nutteloos,
want zij dragen er vermoedelijk toe bij dat binnen de soort vele variaties in
bloemkenmerken zijn ontstaan.
Apifera, het tweede deel van de
wetenschappelijke naam, is een combinatie van ‘apis’ wat bij betekent en ‘fera’
wat dragend betekent. De plant is dus ‘bijdragend’
Fotos's: Rob Mostert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten