ALLES VERANDERT

Een mooie uitspraak van Heraclitus, al heel lang geleden; “Je kunt niet tweemaal in dezelfde rivier stappen.”  Alle verschijnselen worden gekenmerkt door voortdurende verandering, dat geldt ook voor Te Werve.

Het begon dit jaar met het serene wit van de sneeuwklokjes, het intensieve donkere geel van het speenkruid en de narcissen, gevolgd door ingetogen zachtgeel van heel veel sleutelbloemen.

Naast de enorme hoeveelheid bloeiende daslook en prachtige velden bosanemonen, voert nu de kleur paars de boventoon op Te Werve.

De wilde hyacinten (Hyacinthoides non-scripta) met hun prachtige donkerpaarse tinten groeien in grote velden tussen de bomen. Dit bolgewasje is een plant uit de aspergefamilie en vermeerdert zich behalve door de bolletjes ook door zaadvorming. Ze voelt zich thuis in loofbossen.

De in Nederland voorkomende Wilde hyacinten zijn vaak een bastaardvorm van de Hyacinthoides non scripta en de Hyacinthoides hispanica, de Spaanse variant die vaak in tuinen wordt aangeplant.

De blauweregen (Wisteria), een geslacht van tientallen houtige slingerplanten die van oorsprong uit de VS, China, Korea en Japan komen,  staat weer volop in bloei langs de oude muur bij de orangerie. Een zee van paarsblauwe, heerlijk geurende bloemen, een lust voor het oog!

Deze enorme klimplant, met een respectabele leeftijd, staat al meer dan negentig jaar te pronken op deze plek. Als deze kon praten….

Er bloeit op Te Werve nog een heel bijzondere plant, de paarse schubwortel (Lanthraea clandestina) uit de bremraapfamilie. Deze plant kan altijd op veel belangstelling rekenen omdat ze vrij zeldzaam is.  

De paarse schubwortel komt oorspronkelijk uit Zuidwest Europa en is hier en daar ingeburgerd in oude parken en landgoederen. Ze gedijt goed op schaduwrijke en wat vochtige plekken en parasiteert op wortels van loofbomen en struiken.

De waardplant heeft weinig last van de Paarse schubwortel omdat ze tijdens de lente-sapstroom bloeit en zaad vormt, daarna sterft het bovengrondse deel af.  

Haar opvallend paarse bloemen zijn te zien laag bij de grond, net boven het afgevallen blad, tussen de struiken en bomen. Hoe langer je kijkt hoe meer paarse schubwortel je ziet. Het maakt me blij dat er dit jaar veel meer plekken zijn waar ze haar bloemen laat zien. De bloemen groeien rechtstreeks uit de wortelstok, ze heeft geen blad en geen bovengrondse stengel. Ze bloeit van maart tot mei en wordt bestoven door hommels. Als de zaden rijp zijn, worden ze  met grote snelheid uit de vrucht geslingerd.

Tot slot nog aandacht voor Hondsdraf (Glechoma hederacea) uit de lipbloemenfamilie, een prachtig plantje dat in het wild zeer algemeen voorkomt. Haast niet te geloven maar het wordt door sommige mensen als onkruid bestempeld.

Bijzonder is dat hoe zonniger de standplaats is, des te kleiner de bladeren zijn. Hierdoor vallen de bloemen beter op.

Deze kruipende en geurende bodembedekker kan, vooral in de lente, hele paars/blauwe tapijten vormen.

Ze heeft voorkeur voor wat vochtige plekken. Ze bloeit van maart tot juni en in de zomer breidt deze plant zich over de grond uit met lange uitlopers, net zoals klimop dat doet.

Het plantje werd vroeger gebruikt als huismiddeltje omdat het ontstekingsremmende eigenschappen heeft.

Terwijl ik dit blog voorbereid en tussendoor even een wandeling op Te werve maak, zie ik dat grote velden gele voorjaarszonnebloemen op punt van bloeien staan en binnen afzienbare tijd Te Werve weer geel zal kleuren. Wonderlijk, hoe alles telkens verandert.

IG 19-04-2025

Wikipedia, Floron verspreidingsatlas

foto’s JG